Издадена:Скопје, 1993

252 страници

ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД МАТЕЈ (проучување и толкување на евангелсиот текст)

Проф. д-р Ратомир Грозданоски, протоѓакон
Евангелие според Матеј – проучување и толкување
на евангелскиот текст
, Скопје 2011.
СОДРЖИНА
Предговор
За светиот апостол и евангелист Mатеј и за неговото евангелие
Текст и толкување на светото евангелие според Mатеј

ГЛАВА ПРВА
Генеалогија на Исуса Христа (Матеј 1,1–17; Лука 3,23–38)
Набројување на раѓањата (Матеј 1,2–17)
Поделба на родословот (Матеј 1,17)
Натприродното раѓање на Исуса Христа (Матеј 1,18–25; Лука 1,5–80)
Света Дева Марија според евангелието

ГЛАВА ВТОРА
Посета на мудреците (Матеј 2,1–12)
Бегството во Египет (Матеј – 2,13–21)
Убивањето на витлеeмските деца (Матеј 2,16–18)
Враќање од Египет (Матеј 2,19–23)

ГЛАВА ТРЕТА
Проповедта на свети Јован Крстител (Матеј 3,1–12; Марко 1,1–8; Лука
     3,1–20; Јован 1,19–28)
Крштевањето на Христа (Матеј 3,13–17; Лука 3,21–22; Марко 1,9–11)

ГЛАВА ЧЕТВРТА
Четириесетдневниот пост на Исуса Христа во пустината. – За трите
     искушенија (Матеј 4,1–11; Марко 1,1–12; Лука 4,1–13)
Христос ја започнува својата спасителна дејност во Галилеја. престој во
     Капернаум (Матеј 4,12–22)
Исус ги повикува своите први ученици (Матеј 4,18–22)
Исус поучува и прави чуда низ Галилеја (Матеј 4,23–25)

ГЛАВА ПЕТТА
Беседа на гората – за блаженствата (Матеј 5,1–12)
Поуки од солта и светлината (Матеј, 5,13–16)
Христос го исполнува и дополнува Мојсеевиот закон (Матеј 5,17–20)
Гнев и глас (Матеј 5,21–26)
Прељуба (Матеј 5,27–32; Марко 10,11–12; Лука 16,18)
Клетва и љубов кон вистината (Матеј 5,33–37)
Отплата (Матеј 5,38–43; Лука 6,29–30)
Љубов кон непријателите (Матеј 5,43–48; Лука 6,27–36)

ГЛАВА ШЕСТА
Тајните основи на Христијанскиот живот (Матеј 6,1–18)
Милостиња во тајност (Матеј 6,1–4)
Тајна молитва (Матеј 6,5–8)
Господовата молитва (Матеј 6,9–13; Лука 11,1–4)
Како да простуваме (Матеј 6,14–15)
За постот (Матеј 6,16–18; Марко 2,18–22)
Вистинско богатство (Матеј 16,19–21; Лука 12,33–34)
Светлина и темнина (Матеј 6,22–23; Лука 11,33–36)
Двајца господари (Матеј 6,24)
Бог промислува за нашите потреби (Матеј 6,25–34; Лука 12,22–34)

ГЛАВА СЕДМА
Не треба да осудуваме – Не осудувај го својот брат (Матеј 7,1–5; Лука
     6,37–45)
Ревносно чување на светињата (Матеј 7,6)
Постојана молитва (Матеј 7,7–11; Лука 18,1–8; 11,9–13)
Златно правило (Матеј 7,12; Лука 6,27–38)
Тесниот пат и тесната врата (Матеј 7,13–14; Лука 13,24)
Лажните пророци (Матеј 7,15–20; Лука 6,43–44)
Зборови и дела (Матеј 7,21–23; Лука 13,25–27)
За двете основи (темели). Ѕидање куќа врз камен (Матеј 7,24–27; Лука
     6,46–49)
Влијание од беседата на гората врз слушателите (Матеј 7,28–29)

ГЛАВА ОСМА
Лекување на лепрозниот (Матеј 8,1–4; Марко 1,40–44; Лука 5,12–16)
Лекување на слугата од стотникот (Матеј 8,5–13; Лука 7,1–10)
Лекување на бабата на апостол Петар (Матеј 8,14–15; Марко 1,29–31;
     Лука 4,38–41)
Лекување на други немоќи и болести (Матеј 8,16–17; Марко 1,32–34)
Исус бара самоодрекување – саможртва (Матеј 8,18–22; Лука 9,57–66)
Бура и стишување на морето (Матеј 8,23–27; Марко 4,36–41; Лука
     8,22–25)
Лекување на двајцата демонизирани Гергесинци – Гадаринци (Матеј
     8,28–34; Марко 5,1–20; Лука 8,26–39)

ГЛАВА ДЕВЕТТА
Лекување на парализираниот во Капернаум (Матеј 9,1–8; Марко 2,1–
     12; Лука 5,17–26)
Повикувањето на Матеј за апостол (Матеј 9,9–13; Марко 2,13–17; Лука
     5,27–32)
Прашање за постот (Матеј 9,14–17; Марко 2,18–22; Лука 5,33–39)
Воскреснување на јаировата ќерка и лекување на крвоточивата жена
     (Матеј 9,18–26; Марко 5,21–43; Лука 8,40–56)
Лекување на двајцата слепи (Матеј 9,27–31; Марко 8,22–26)
Немиот демонизиран човек (Матеј 9,32–34; Марко 7,31–37)
Сочувства на Исуса Христа за светот (Матеј 9,35–38; Марко 1,39)

ГЛАВА ДЕСЕТТА
Повикување на дванаесетте апостоли, нивното дело и власт (Матеј
     10,1–6; Марко 3,13–19; Лука 6,13–16)
Проповед за царството небесно (Матеј 10,7–15; Марко 6,7–13; Лука
     9,1–6)
Заповед за благоразумие (Матеј 10,16–25; Марко 13,9–13; Лука 21,
     13–17)
Не плашете се! (Матеј 10,26–36; Лука 12,2–9; 12,51–53)
Достоен ученик (Матеј 10,37–42; Марко 9,41; Лука 14,25–27)

ГЛАВА ЕДИНАЕСЕТТА
Јовановите ученици кај Христа (Матеј 11,1–15; Лука 7,18- 31)
За величието на свети Јован Крстител (Матеј 11,16–19; Лука 7,32–35)
Предвидување за страданијата на непокајаните градови (Матеј 11,20–24;
     Лука 10,13–15)
Божјата вистина се открива на смирените (Матеј 11,25–27; Лука 10,21 –
     22)
Христос повикува на покајание (Матеј 11,28–30)

ГЛАВА ДВАНАЕСЕТТА
Како да се празнува денот господен (Матеј 12,1–14)
Лекувањето во сабота на човекот со исушена рака (Матеј 12,9–14;
     Марко 3,1–6; Лука 6,6–11)
Многу чуда (Матеј 12,15–21; Марко 3,7 и 9)
Лекување на слепонемиот (Матеј 12,22–30; Марко 3,20–30; Лука 11,
     14–23)
Хулењето против Светиот Дух – непростив грев (Матеј 12,31–32;
     Марко 3,29–30; Лука 12,10)
Делата и зборовите извираат од срцето (Матеј 12,33–37)
Знакот на јона (Матеј 12,38–42; Лука 11,16 И 29)
Враќање на нечистиот дух (Матеј 12,43–45; Лука 11,24–26)
Кои се вистински Христови роднини и браќа (Матеј 12,46–50; Марко
     3,31–35; Лука 8,19–21)

ГЛАВА ТРИНАЕСЕТТА
Седумте параболи за царството небесно (Матеј 13,1–53)
Парабола за сејачот и семето (Матеј 13,1–9; Марко 4,1–9; Лука 8,4–8)
Зошто Христос зборува во параболи (Матеј 13,10–17; Марко 4,10–12;
     Лука 8,9–10)
Толкување на параболата за семето (Матеј 13,18–23; Марко 4,13–20;
     Лука 8,11–15)
Парабола за каколот (Матеј 13,24–30)
Синапово зрно (Матеј 13,31–32; Марко 4,30–34; Лука 13,18–20)
Квас (Матеј 13,33; Лука 13,21)
Пророштво за параболите (Матеј 13,34–35)
Христос ја толкува параболата за каколот (Матеј 13,36–43)
Царството небесно – „Драгоценост сокриена во нива“ (Матеј 13,44)
Зрно бисер (Матеј 13,45–46)
Мрежа (Матеј 13,47–50)
Заклучна парабола за царството небесно (Матеј 13,51–52)
Посетата на Назарет (Матеј 13,53–58; Марко 6,1–6. Лука 4,14–30)

ГЛАВА ЧЕТИРИНАЕСЕТТА
Отсекување на главата на свети Јован Крстител (Матеј 14,1–12; Марко
     6,14–29; Лука 9,7–9)
Умножување на петте лебови во пустината и нахранување пет
     илјади луѓе (Матеј 14,13–21; Марко 6,35–44; Лука 9,10–17; Јован 6,1–14)
Исус оди по површината на морето (Матеј 14,22–33; Марко 6,45–56;
     Јован 6,15–21)
Исцеление на болните во Генисаретската земја (Матеј 14,34–36; Марко
     6,53)

ГЛАВА ПЕТНАЕСЕТТА
Господ Исус Христос одговара на осудувањето дека го нарушува
     преданието (Матеј 15,1–20; Марко 7,1–23)
Лекување на ќерката од Хананејката (Матеј 15,21–28; Марко 7,24–30)
Различни терапии (Матеј 15,29–31)
Умножување на седумте лебови и нахранување четири илјади
луѓе
     (Матеј 15,32–39; Марко 8,1–9)

ГЛАВА ШЕСНАЕСЕТТА
Зависта на Фарисеите. Христос одбива да прави чудо (Матеј 16,1–4;
     Марко 8,10–13; Лука 12,54–56)
Христовото учење – наше раководство (Матеј 16,5–12; Марко 8,14–21)
Петровото исповедание (Матеј 16,13–20; Марко 8,27–30; Лука 9,18–20)
Христос претскажува за своите страдања, смрт и воскресение (Матеј
     16,21–23; Марко 8,31–9,1; Лука 9,21–22)
Повик кон саможртвување (Матеј 16,24–28; Марко 8,34–9,1; Лука 9,
     23–27)

ГЛАВА СЕДУМНАЕСЕТТА
Христовото преображение (Матеј 17,1–13; Марко 9,2–13; Лука 9,28–36)
Лекување на младиот месечар (Матеј 17,14–21; Марко 9,14–29; Лука
     9,37–42)
Христос повторно претскажува за својата смрт (Матеј 17,22–23; Марко
     9,30–32; Лука 9,43–45)
Исус плаќа данок (Матеј 17,24–27)

ГЛАВА ОСУМНАЕСЕТТА
Кој е поголем во царството небесно (Матеј 18,1–6; Марко 9,33–39; Лука
     9,46–48)
За соблазната (Матеј 18,6–11)
Параболата за загубената овца (Матеј 18,12–14; Лука 15,3–7)
Како да се однесуваме кон оние што ни згрешиле (Матеј 18,15–18)
Сомолитвие (Матеј 18,19–20)
Простување (Матеј 18,21–22)
Парабола за должниот слуга
     (Матеј 18,23–35)

ГЛАВА ДЕВЕТНАЕСЕТТА
Текстовите од 19-тата и 20-тата глава ја опишуваат дејноста на
Спасителот во Переја
     (Лука 9,51–10,42) 277
Развод на бракот
     (Матеј 19,3–12; Марко 10,2–12)
Исус ги благословува децата
     (Матеј 19,13–15; Марко 10,13–16; Лука 18,15–18)
ЗА БОГАТИОТ МЛАДИЧ
     (Матеј 19,16,22; Марко 10,17–22; Лука 18,18–27)

ГЛАВА ДВАЕСЕТТА
ПАРАБОЛА ЗА РАБОТНИЦИТЕ ВО ЛОЗЈЕТО
     (Матеј 20,1–16)
ХРИСТОС ПО ТРЕТПАТ ПРЕТСКАЖУВА ЗА СВОИТЕ
     СТРАДАЊА, СМРТТА И ВОСКРЕСЕНИЕТО
     (Матеј 20,17–19; Марко 9,30–32; 10,32–34; Лука 18,31–34)
МОЛБА ЗА СВЕТОВНА СЛАВА
     (Матеј, 20,20–24; Марко 10,35–40)
ВИСТИНСКА ГОЛЕМИНА (Матеј 20,25–28; Марко 10,41–45)
ДВАЈЦАТА СЛЕПИ ВО ЕРИХОН
     (Матеј 20,29–34; Марко 10,46–52; Лука 18,35–43)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И ПРВА
ТРИУМФАЛНОТО ВЛЕГУВАЊЕ НА ИСУСА ВО ЕРУСАЛИМ
     (Матеј 21,1–11; Марко 11,1–11; Лука 19,28–40; Јован 12,12–19)
ИСУС ХРИСТОС ГО ОЧИСТУВА ХРАМОТ (Матеј 21,12–17; Марко
     11,15–19; Лука 19,45–48; Јован 2,13–22)
НЕПЛОДНАТА СМОКВА
     (Матеј 21,18–22; Марко 11,12–14; 20–24)
ОСПОРУВАЊЕ НА ВЛАСТА ИСУСОВА
     (Матеј 21,23–27; Марко 11,27–33; Лука 20,1–8)
ПАРАБОЛА ЗА ДВАЈЦАТА СИНОВИ И ЛОЗЈЕТО (Матеј 21,28–32)
ПАРАБОЛА ЗА ЛОЗЈЕТО И ЛОШИТЕ РАБОТНИЦИ (Матеј 21,33–46;
     Марко 12,1–12; Лука 20,9–19)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И ВТОРА
ПАРАБОЛА ЗА СВАДБАТА НА ЦАРЕВИОТ СИН
     (Матеј 22,1–14; Лука 14,16–24)
ПЛАЌАЊЕ ДАНОК НА КЕСАРОТ
     (Матеј 22,15–22; Марко 12,13–17; Лука 20,19–26)
ВОСКРЕСЕНИЕ НА МРТВИТЕ
     (Матеј 22,23–33; Марко 12,18–27; Лука 20,27–40)
ЗА НАЈГОЛЕМАТА ЗАПОВЕД
     (Матеј 22,34–40; Марко 12,28–34; Лука 10,25–29)
ХРИСТОС МЕСИЈА
     (Матеј 22,41–46; Марко 12,35–37; Лука 20,41–44)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И ТРЕТА
ИСУС ХРИСТОС ГИ УКОРУВА КНИЖНИЦИТЕ И ФАРИСЕИТЕ
     (Матеј 23,1–39; Марко 12,38–40: Лука 11,37–44; 47–52; 20,45–47)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И ЧЕТВРТА
ИСУС ХРИСТОС ЈА ПРЕТСКАЖУВА КАТАСТРОФАТА НА
     ХРАМОТ ЕРУСАЛИМСКИ И ЗБОРУВА ЗА КРАЈОТ НА СВЕТОТ
     (Матеј 24,1–31; Марко 13,1–27; Лука 21,5–2)
ПОТРЕБА ОД БУДНОСТ. ЧАСОТ НА ВТОРОТО ХРИСТОВО
ДОАЃАЊЕ Е НЕПОЗНАТ
     (Матеј 24,32–44; Марко 13,27-37; Лука 21,29–36; 17,26–30; 17,34–36)
ПАРАБОЛА ЗА БЛАГОРАЗУМНИОТ И ЛОШИОТ СЛУГА
     (Матеј 24,45–51; Лука 12,41–48)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И ПЕТТА
ПАРАБОЛА ЗА ДЕСЕТТЕ ДЕВОЈКИ
     (Матеј 25,1–13)
ПАРАБОЛА ЗА ТАЛАНТИТЕ
     (Матеј 25,14–30; Лука 19,11–27)
ВТОРОТО ХРИСТОВО ДОАЃАЊЕ И ПОСЛЕДНИОТ СУД
     (Матеј 25,31–46)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И ШЕСТА
ПОСЛЕДНОТО ХРИСТОВО КАЖУВАЊЕ ЗА СВОИТЕ СТРАДАЊА
     (Матеј 26,1–5; Марко 14,1–2; Лука 22,1–2; Јован 11,47–53)
ГОСПОД ИСУС ХРИСТОС Е МИРОПОМАЗАН ВО ВИТАНИЈА
     (Матеј 26,6–13; Марко 14,3–9; Лука 7,36–50; Јован 12,1–8)
ЈУДИНОТО ПРЕДАВСТВО
     (Матеј 26,14–16; Марко 14,10–11; Лука 22,3–6)
ПОДГОТОВКА ЗА ПАСХА – ТАЈНАТА ВЕЧЕРА
     (Матеј 26,17–29; Марко 14,12–26; Лука 22,7–23; Јован 13,21–30;
     1. Кор. 11,23–26)
ХРИСТОС ПРЕТСКАЖУВА ДЕКА УЧЕНИЦИТЕ ЌЕ СЕ
     РАЗБЕГААТ ОД КАЈ НЕГО
     (Матеј 26,30–35; Марко 14,27–31; Лука 22,31–34; Јован 13,36–38)
ИСУС ХРИСТОС ВО ГЕТСИМАНИЈА
     (Матеј 26,36–46; Марко 14,32–42; Лука 22,39–46)
ИСУСА ГО ФАЌААТ ВО ГЕТСИМАНИЈА
     (Матеј 26,47–56; Марко 14,43–52; Лука 22,47–53; Јован 18,1–14)
СУДЕЊЕТО НА ИСУСА ХРИСТА ПРЕД ПРВОСВЕШТЕНИЦИТЕ
     КАЈ КАЈАФА
     (Матеј 26,57–68; Марко 14,53–65; Лука 22,54; и 66–71;
     Јован 18,13–14; и 19–24)
ОДРЕКУВАЊЕТО И ПОКАЈАНИЕТО НА АПОСТОЛ ПЕТАР
     (Матеј 26,69–75; Марко 14,66–72; Лука 22,54–62; Јован
     18,15–18 и 25–27)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И СЕДМА
ВТОРОТО ЗАСЕДАНИЕ НА СИНЕДРИОНОТ. ГОСПОД ИСУС
     ХРИСТОС Е ПРЕДАДЕН НА РИМСКИОТ УПРАВИТЕЛ ПИЛАТ
     (Матеј 27,1–2; Марко 14,53; 15,1; Лука 22,66–71; 23,1–2; Јован
     18,28–32)
САМОУБИСТВОТО НА ЈУДА
     (Матеј 27,3–10; Марко 14,10–11; Дела 1,18–19) 400
СУДЕЊЕТО КАЈ ПИЛАТ
     (Матеј 27,11–26)
ИСУС ХРИСТОС НА СУДЕЊЕ КАЈ ПИЛАТ И КАЈ ИРОД
     (Матеј 27,11–14; Марко 15,1–15; Лука 23,1–5,13–15; Јован 18,28,40; 19,16)
ИСУС Е ИСМЕВАН И ОД ВОЈНИЦИТЕ
     (Матеј 27,27–31)
РАСПНУВАЊЕ
     (Матеј 27,32–44; Марко 15,16–32: Лука 23,26–43; Јован 19,17–27)
СМРТТА НА ИСУСА
     (Матеј 27,45–56; Марко 15,33–41; Лука 23,44–49; Јован 19,28–30)
ХРИСТОВОТО ПОГРЕБЕНИЕ
     (Матеј 27,57–61; Марко 15,42–47; Лука 23,50–56; Јован 19,38–42)
ЗАПЕЧАТУВАЊЕ И ЧУВАЊЕ НА ИСУСОВИОТ ГРОБ
     (Матеј 27,62–66)

ГЛАВА ДВАЕСЕТ И ОСМА
nter>Жените мироносици го посетуваат гробот
     (Матеј 28,1–8; Марко 16,1–8; Лука 24,1–12; Јован 20,1–9)
Воскреснатиот Исус им се јавува на мироносиците
     (Матеј 28,9–10)
Стражарите на гробот се потплатени
     (Матеј 28,11–15)
Исус им се јавува на апостолите на Галилејската Гора
     (Матеј 28,16–20; Марко 16,9–18; Лука 24,36–49; Јован 20,19–23; Дела 1,6–8)
ХРОНОЛОШКИ РЕД НА ЕВАНГЕЛСКИТЕ НАСТАНИ СПОРЕД ЧЕТИРИТЕ ЕВАНГЕЛИСТИ
ЛИТЕРАТУРА

П Р Е Д Г О ­В О Р

Де­нес е зго­ле­мен ин­те­ре­сот за Бо­го­поз­на­ни­е­то.

На­ши­от чо­век са­ка да се за­поз­нае со Бо­га, да Го нај­де и да знае не­што по­ве­ќе за Гос­по­да Бо­га, за Све­то­то еван­ге­лие и за ве­ра­та. Не­го­ви­от прв че­кор кон тоа, обич­но е чи­та­ње­то на Све­та­та Биб­ли­ја, од­нос­но на Све­то­то еван­ге­лие. Притоа на­и­ду­ва на теш­ко­тии по­ра­ди го­ле­ми­те тај­ни и дла­бо­чи­на­та на мис­ли­те во Све­то­то пис­мо, па не мо­же да ги раз­бе­ре и сфа­ти си­те Бож­ји по­ра­ки што се иска­жа­ни воА во не­го пак ни се откри­ва Бог и Спа­си­те­лот наш Исус Хри­стос со Сво­и­те де­ла и збо­ро­ви кои се на­ше ра­ко­водс­тво кон спа­се­ни­е­то и веч­ни­от жи­вот. Пре­ку не­го Бог му збо­ру­ва на чо­ве­кот. Еван­ге­ли­е­то.
Све­то­то еван­ге­лие ја раз­ви­ва мо­рал­на­та си­ла кај чо­ве­кот и го во­ди кон до­бро­то, па за­тоа ве­ли­ме де­ка раз­ум­ни лу­ѓе се оние, кои ги слу­ша­ат и ги ис­пол­ну­ва­ат збо­ро­ви­те на Све­то­то еван­ге­лие. Тие жи­ве­ат спо­ред Еван­ге­ли­е­то и за­тоа има­ат спо­ко­ен жи­вот, чис­та со­вест и ду­ше­вен мир.

Де­неш­ни­от чо­век е пре­о­ку­пи­ран со ма­те­ри­јал­на­та гри­жа од овој свет. Лу­ѓе­то сè по­че­сто по­ста­ну­ва­ат ро­бо­ви на сво­и­те ба­ра­ња и жел­би и по­сто­ја­но тр­ча­ат по ос­тва­ру­ва­ње на сво­и­те по­тре­би кои се­којд­нев­но се зго­ле­му­ва­ат и пре­рас­ну­ва­ат во стра­сти и по­хо­ти. Та­ка се за­до­во­лу­ва ма­те­ри­јал­на­та – те­лес­на­та ди­мен­зи­ја на чо­ве­кот, а ис­пу­сту­ва ду­ша­та.

Зна­чи, по­треб­на е и зна­чај­на и ду­хов­на­та хра­на за чо­­ве­кот и тоа попотребна од телесната. За­тоа Гос­под Исус Хри­стос ре­кол: „Не са­мо од леб ќе жи­вее чо­ве­кот, а и од се­кој збор што из­ле­гу­ва од уста­та на Бо­га“ (Ма­теј 4,4).

Сог­ле­ду­вај­ќи ја по­тре­ба­та од ду­хов­на хра­на на на­ши­от на­род, ка­ко и по­тре­ба­та од тол­ку­ва­ње на Све­то­то еван­ге­лие, се за­фа­тив со обра­бо­тка и об­јас­ну­ва­ње на тек­стот од Еван­ге­ли­е­то спо­ред Ма­теј. Се тру­дев­ да ја об­јас­на­м и про­тол­ку­ва­м дла­бо­чи­на­та на еван­гел­ски­от текст за да би­де по­раз­бир­ли­во, по­при­фат­ли­во и по­у­бед­ли­во она што Го ка­жал Бог пре­ку Све­то­то еван­ге­лие за спа­се­ние на лу­ѓе­то.

Бо­гат­ство­то на Еван­ге­лието до­а­ѓа до израз са­мо пре­ку ег­зе­ге­за­та (тол­ку­ва­ње­то).

А за да мо­же­ме пра­вил­но да го раз­бе­ре­ме и тол­ку­ва­ме Све­то­то еван­ге­лие, тре­ба се­ко­гаш на ум да Го има­ме Ису­са Хри­ста.

Тол­ку­ва­ње­то на Еван­ге­лието не е ин­те­ле­кту­ал­на игра, па за­тоа и ова де­ло е вте­ме­ле­но врз тол­ку­ва­ња­та на све­ти­те от­ци и поз­на­ти пра­вос­лав­ни ег­зе­ге­ти.

Тру­дот прет­ста­ву­ва ре­зул­тат на по­ве­ќе­го­диш­на­та про­фе­сор­­ска деј­ност и ра­бо­та на оваа об­ласт.

Оваа книга овоз­мо­жу­ва се­кој чо­век да ја раз­бе­ре смис­ла­та, зна­че­ње­то и по­ра­ка­та на Све­то­то еван­ге­лие, за да мо­же да ја при­ме­ну­ва во жи­во­тот. Еван­ге­ли­е­то тре­ба да го чи­та и про­у­чу­ва се­кој што са­ка да го по­стиг­не сво­е­то лич­но спа­се­ние и спа­се­ни­е­то на дру­ги­те, а осо­бе­но се­кој бо­гос­лов, те­о­лог и про­по­вед­ник на сло­во­то Бож­јо. Во таа смис­ла овој труд ќе им по­мог­не и на свеш­те­но­слу­жи­те­пи­те при под­го­то­вка­та на оми­пии – про­по­ве­ди од Све­то­то еван­ге­лие.

Мојата, пак, ср­деч­на жел­ба е Сло­во­то Бож­јо из­ло­же­но во овие стра­ни­ци да не оста­не са­мо во умот, ту­ку да дој­де и во ср­це­то на чи­та­те­лите. Тие во оваа кни­га ќе нај­дат об­јас­ну­ва­ње за она што ги ин­те­ре­си­ра и „жива вода“ за којашто жед­не­ат. Ќе нај­дат хра­на за сво­јот бес­мр­тен дух и ќе му дадат за­креп­ну­ва­ње. Ќе на­пре­ду­ваат во сво­е­то бо­го­упо­до­бу­ва­ње и во усо­вр­шу­ва­њето и обожувањето.

Во кни­га­ва ќе срет­не­те и број­ки во за­гра­да. Тие оз­на­чу­ва­ат дру­ги тек­сто­ви кои збо­ру­ва­ат во при­лог на из­ло­же­но­то, а се нао­ѓа­ат на дру­го, т.н. па­ра­лел­но ме­сто во Све­тото писмо. Пр­во е по­со­чена кра­тен­катата од текс­т­от на кни­га­та – таа е оз­на­че­на со пр­ва­та број­ка и стихот -што е оз­на­чен со број­ка­та по за­пир­ка­та (на пр. Јо­ван 3,21, оз­на­чу­ва: Еван­ге­лие спо­ред Јо­ван 3-та гла­ва, 21-ви стих). Тоа, пак, со кои кра­тен­ки се оз­на­чу­ва­ат нас­ло­ви­те на кни­ги­те од Све­та­та Биб­ли­ја, мо­же се­кој да ги нај­де на пр­ви­те вовед­ни стра­ни­ци од Све­то­то пис­мо (Биб­ли­ја­та), из­да­ние на ма­ке­дон­ски ја­зик. од нас­ло­вот на кни­га­та, по­тоа гла­ва кој
Све­то­то еван­ге­лие е мо­ре на пре­му­дро­ста. Тоа е не­ис­црп­ли­во бо­гат­ство и се­кое не­го­во про­у­чу­ва­ње зна­чи са­мо мал при­до­нес кон го­ле­ми­на­та на Бож­ји­те збо­ро­ви. Та­ка го раз­би­ра­м и овој мој труд и се мо­ла­м на Гос­по­да Ису­са Хри­ста и на све­ти Кли­мен­та, Охрид­ски­от Чу­до­тво­рец, ова де­ло да пос­лу­жи ду­ше­спа­си­тел­но за мно­зи­на.

Гос­по­ди, бла­гос­ло­ви, ум­но­жи, по­ми­луј и спа­си!

Авто­рот